Sosial şəbəkələrdə AzTV rəhbəri və bu qurumun sabiq əməkdaşı Qulu Məhərrəmli arasında yaranmış gərgin münasibətlərə dair səngimək bilməyən xəbərləri oxuyur və təəssüf hissi keçirirəm".
Bu sözləri unikal.org-a publisist-yazar, Respublika Jurnalistlər və Yazıçılar birliklərinin üzvü Mirzə Yusif söyləyib.
"Düşünürəm: qaşınmayan yerdən qan çıxaran TV professoru, görəsən, heç peşmançılıq hissi keçirirmi?
Xəyalıma gətirirəm: axı, bu adam vaxtilə Arif Alışanovla yaxın dost olduğunu hamının gözünə soxur, nümayişkaranə bir tərzdə qürrələnirdi.Amma bunun əvəzində, 10 ilə yaxındır ki, AzTV sədri barədə iyrənc iftiralar yazmaqla başqa məqsədlər güdən Qulu indi qapı-qapı düşərək, cəmiyyətin müxtəlif tanınmış insanlarının vaxtını alır və onları barışıq təklifləri səsləndirməyə sövq edir. Soruşan gərəkdir, Qulunun təhqirlərini eşidəndə, həmin şəxslər niyə bunun yolverilməz olduğunu bəyan etmirdilər, "hörmətli professorlarını" durdurmurdular? Cənablar, artıq qatar gedib. Nece deyərler, qılınc yarası sağalar, söz yarası sağalmaz. İstənilən halda, Qulu səsləndirdiyi iftiralara görə cavab verməli olacaq. 
Anlamaq dərdi alır məni: guya, AzTV-nin halına yandıgından bütün dostluq körpülərini minalamaq, ağa qara deməklə mehriban düşmən imici qazanmaq Qulunun nəyinə lazımmış? Yoxsa bu, sadəcə, taleyin ironiyasıdır?!."
M.Yusifin fikrincə, tərəflər arasında münasibətlərin hansı səbəbdən korlandığını onların özləri hamıdan yaxşı bilir: "Amma unutmayaq ki, TV həyatının bir güzgülük fakturası var və burada baş verənlər ətrafdakıların da diqqətindən yayına bilməz.
Tam səmimiyyətlə deyirəm: belə bir situasiyanın yaranmasını heç istəməzdim. Di gəl ki, ortalıqda bir vicdan məsələsi də var. Şəxsən mən Arif Alışanovun sədrliyə təyinatına Qulu Məhərrəmlinin necə qısqanclıqla yanaşdığının şahidiyəm...
Təfərrüata çox da varmaq istəməzdim, amma bir haşiyə çıxmağı özümə borc bilirəm: Teleradiomuzun mətbu orqanı "Ekran-Efir" qəzetində çalışdığım illərdə baş redaktorumuz, şair Məmməd Aslan ilə (Allah rəhmət eyləsin!) o dönəmdə Maliyyə İdarəsinə rəhbərlik edən Arif Alışanov arasındakı səmimi, xoş münasibətə çoxları qibtə edirdi. Yəqin, insafını tam itirməyibsə, Qulu da təsdiqləyər ki, şəkər xəstəliyindən əziyyət çəkən ağsaqqal söz ustasına Arif müəllim öz maddi və mənəvi köməyini əsirgəmirdi. Məmməd müəllimə lazımi dava-dərmanın, məişət cihazlarının əldə edilməsində Arif müəllimin birbaşa rolunun olduğunu kimlərdənsə yox, məni özünə "bir köynək yaxın bilən" şairin öz dilindən eşitmişdim.
Təəssüf ki, Arif Alışanov sədr təyin olunduqdan sonra aradakı o doğmalıq ögeyləşməyə, isti münasibətlər birdən-birə soyumağa başladı. Bəlkə də, bir qədər qəribə görünəcək: bu gözlənilməz mənzərə Qulu Məhərrəmlinin "xidmətinin" nəticəsiydi. O, "keçmiş dostuna" - yeni sədrə qarşı qısqanclığını cilovlaya bilməyərək Məmməd Aslanı da "məharətlə" (guya, Arif müəllim köhnə dostlarını görmək belə istəmir) öz tərəfinə çəkməyi bacarmışdı..."
M.Yusif məhz Qulu Məhərrəmlinin Arif Aışanova qarşı törətdiyi "soyuq müharibə"ni qızışdıranların da az olmadığını deyir: "Qulunu müdafiə edənlər bir şeyi unudurlar: dünənə kimi, yəni AzTV-nin vəsiqəsini daşıyanacan o, ana televiziyanın fəaliyyətindən, sədr Arif Alışanovun nümunəvi işlərindən KİV-lərdə (bu barədə konkret faktlarla yetərincə danışılıb) bəh-bəhlə söz açırdı. Elə ki bu qurumdan getməyə qərar verdi, dönüb oldu barışmaz televiziya (daha dəqiq desək, AzTV) tənqidçisi. Haqlı, obyektiv iradlara kimin nə sözü ola bilər?! Məsələ burasındadır ki, Qulunun müxtəlif mətbu orqanlarda, elektron KİV-lərdə boy göstərən qeydlərində AzTV-yə, onun rəhbərinə qarşı qərəzi, qisasçılıq hissi açıq-aşkar görünür. Yazıqlar olsun, "qulusevər ekspertlər" də bunu görməzliyə vurur, kor-koranə professora haqq qazandırmağa çalışırlar.
Bu baxımdan mən hamıdan çox jurnalistikamızın ağsaqqalı, şəxsiyyətinə həmişə hörmətlə yanaşdığım, Qulunun və mənim, habelə yüzlərlə bizim kimi media nümayəndəsinin müəllimi olmuş, sözün həqiqi mənasında, professorlar professoru Şirməmməd Hüseynovu qınayıram (unutmayaq ki, uman yerdən küsərlər). Məlum məsələyə Şirməmməd müəllimin də münasibət bildirdiyini eşidəndə əvvəlcə ürəyimdə bir rahatlıq tapdım, mövcud gərginliyin, nəhayət ki, aradan götürüləcəyini düşündüm. Sən demə, möhkəm yanılırammmış. Əsl müdriklik göstərmək, Novruz bayramı ərəfəsində barışdırıcılıq mövqeyi tutmaq əvəzinə,qoca professor ipə-sapa yatmaz dəliqanlı kimi Arif Alışanova qılınc sıyırmaqla hamını heyrətləndirmişdi...
"Qulu Məhərrəmli XXI əsrin jurnalistidir", "O, görkəmli alim, istedadlı televiziya tənqidçisidir", "Qulu Məhərrəmlini müdafiə etmək şərəf və ləyaqət məsələsidir" -- Şirməmməd müəllimin, digər "Qulusevər simalar"ın təxəyyülünün məhsulu olan belə ifadələrdən çox misal gətirib ovqatınızı korlamaq istəmirəm. Əlbəttə, dostu, həmkarı tərif etmək olar, ta belə - barıtını bu qədər çox eyləməklə, ifrat dozada da yox, axı! Görəsən, bu ziyalı pedaqoqlar Həsən bəy Zərdabidən, Mirzə Cəlildən, Üzeyir bəydən danışanda hansı epitetlərdən, təşbihlərdən istifadə edirlər?!."
Mirzə Yusif 80-ci illərdən taleyini bağladığı jurnalistikamızda özündən razı, təkəbbürlü adamların olmasına təəssüf etdiyini söyləyir: "Yaradıcı iş sahəsində çalışan şəxs gərək həmişə təvazökarlığı ilə seçilsin, necə deyərlər, başını aşagı salıb öz yazı-pozusuyla məşğul olsun. Qulu Məhərrəmli AzTV-də "Səhər" proqramına rəhbərlik edəndə açıq-aşkar karyeristlik mərəzinə yoluxmuşdu, özünü əvəzolunmaz ideoloq sanırdı. Elə indi də köhnə adətindən əl çəkmir; AzTV sədrini qeyri-peşəkarlıqda ittiham edir. Havadarları da, sanki çoxbilmiş dirijor çubuğu altda onun səsinə səs verirlər. Qəribədir, bu adamlar peşəkarlığı hansı müstəvidə dəyərləndirirlər? Yoxsa, elə düşünürlər ki, peşəkarlığın meyarı yalnız və yalnız müvafiq ali təhsil müəssisəsinin verdiyi diplomdur? 
Necə olur görəsən, az qala bütün ömrü AzTV-də keçən, böyük bir kollektivdə sıravi əməkdaşlıqdan sədrlik postuna yüksələn, teleradio idarəçiliyi sahəsində zəngin təcrübəyə malik bir şəxs onların gözünə "qeyri-peşəkar" kimi görünür, amma beş-on nəfərlik bir quruma başçılıq etmiş digəri peşəkarlığın az qala etalonu kimi təqdim olunur? Arif Alışanovun onilliklər boyu ən məsul iş sahələrində bacarıqla çalışması, AzTV-nin Maliyyə İdarəsini yüksək səriştəliklə idarə etməsi onun rəhbər vəzifə üçün əsl peşəkar olmasının göstəricisi deyilmi?!.
Başqa bir örnək: peşəkar televizyonçu daim özünü öyməməli, hərdənbir ətrafındakı həmkarlarının da zəhmətinə dəyər verməli, yaxşı işlərinə qısqanclıqla yanaşmamalıdır. Qulunu jurnalistika tariximizdə böyük istedad sahibi, onun "Səhər"ini ölkə teleməkanında görünməyən proqram kimi "xonçaya qoyub" gözlərə soxmaq heç bir əxlaqa sığmır."
"Sizcə, artıq məhkəmə predmetinə çevrilmiş olay nə ilə nəticələnəcək?" sualına Mirzə Yusifin cavabı belə olub: "Qeyd etdiyim kimi, mən bu hadisənin belə bir məcraya gəlib çatmasını istəməzdim. Amma artıq AzTV sədrinin iddiası əsasında məhkəmə prosesi başlayıb.Yaxşı olar ki, təqsirkar tərəf səmimi etiraf mövqeyi tutaraq üzrxahlıq etsin və hakim bu faktı nəzərə alaraq sərt qərar çıxarmasın...".